31 Mart Yerel Seçimlerine sayılı günler kala CHP Gaziantep’te; belirsizlik, kaos, kriz, kavga, itiraz, dağınıklık, öfke, husumet, görevden alma, istifa ve restleşme hali devam ediyor…
Meclis üyeliği seçimleri için aday adaylıkları ile başlayan kriz, Celal Doğan’ın ittifak adaylığının gündeme gelmesiyle derinleşti. Hayri Sucu ve yönetimin görevden alınmasıyla doruğa çıktı. Melih Meriç’in il başkanlığına atanmasıyla büyüdü. Partiyi toparlaması beklenen Melih Meriç, Şehitkamil ilçe yönetiminin istifasının ardından başkanı görevden alarak yeni başkan atadı. Krizi daha da derinleştiren Meriç’in bu hamlesi kendisini istemeyen ilçeleri görevden alacağı söylentilerine neden oldu. Son olarak 19 Şubat’ta tamamlanacak meclis üyeliği aday listelerinin belirlenme aşamasında çıkan tartışmalar ise derinleşen yaraya tuz basmış oldu. Aday listelerine son şeklini vermek üzere toplanan il yönetimi üç gündür bir türlü işin içinden çıkamadı. İddialara göre, il başkanı ve yönetimi aday belirleme noktasında birçok aday tarafından tehdit ve baskılara maruz kaldı. Hatta il başkanına silah çekildiği, küfürler edildiği de ileri sürüldü. Bu gelişmeler üzerine önce yönetimden 3 kişi istifa etti. Ardından il başkanı ve yönetim kurulu toplu olarak istifa etti.
Son bir ayda iki il başkanı bir ilçe başkanı değiştiren ve hala listeleri tamamlayamayan CHP’de krizin ne zamana kadar süreceğini kestirmek çok zor. Tüm bu yaşanan olumsuzlukların temelinde yatan gerçek ise, CHP’deki ‘meclis üyeliği’ aşkından kaynaklanıyor. Adeta meclis üyeliği savaşlarının yaşandığı CHP’de, seçim kazanmak, belediye almak, bir zamanlar solun kalesi olan gazişehiri tekrar sola döndürmek, seçim çalışması yapmak, insanları ikna etmek, parti için çalışmak, oy istemek ikinci plana atılmış vaziyette. Varsa yoksa tek gündem meclis üyeliği…
Yani, bana göre CHP’lilerin kırmızı çizgisi meclis üyeliği olmuş, yiyip içip meclis üyeliği, yatıp kalkıp meclis üyeliği düşünür olmuşlar. Meclis üyeliği hastalığına tutulmuşlar… Bu gidişle CHP Gaziantep’te meclis üyesi çıkaracak oyu da alamayacak duruma gelecek. İnsanları küstürdüğünüz, bıktırdığınız, kızdırdığınız yeter artık!.. Bırakın şu çıkar kavgalarınızı da silkinip kendinize gelin. İnsanlar aç, işsiz, çaresizken sizler hala kendi koltuklarınızın derdindesiniz. Yere batsın meclis üyeliğiniz, yere batsın çıkar kavgalarınız.
Atatürk’ün kurduğu partiyi kendi babanızın çiftliği gibi kullanmaktan vazgeçin… Biraz da halk için, partiye gönül vermiş emekçiler için, sizden umut bekleyen insanlar için çalışın artık… Meclis üyeliği kavganız bittiyse tabi!..
