Eski yeni yıllar gelip geçti… Tabiat ana bizlerden çok şey alıp gitti,
coğrafyamız değişti, yaşantımız insanlarımız yeme- içme kültürü, yayageçidinden geçişlerimiz bile değişti… Kıyafetlerimiz, saçımız başımız…Arabalarımız değişti…Caddede gezerken selamlaşmaktan kolumuz ağrırdı, kaldır indir derken…Genç nesil biri birini, yaşlı orta-yaşlı mutlaka iki kişiden birisiyle akraba veyatanışıydı… Kimin oğlu, kimin kızı var kaç yaşında, okuyup liseyi mi bitirmiş,okuyup “adam mı olmuş” hemen herkes bilirdi…Hele mahalledeki komşular biri biriyle o kadar iç içe yaşardı ki, gittiklerihamama kadar bilir, Pazar günleri kendi üzüm bağlarına mı gider, yoksakavaklık mı? Alleben deresinin geçtiği Kavaklık piknik alanında kömürdedolma mı yiyecekler konu komşu… Bir mahalle tanıdık bir “naylon araba”kiralar çoluk-çocuk bakır kileni, leğence elleriyle vurarak güle yala, sahreyapacakları yere giderlerdi…Yılbaşı kutlaması mı?Bir göz Antep evi tandır başında, adına kutlama denirse, kutlamaydı…Ceviz sucuğu, Bastık, Tarhana bazen biraz ceviz içi, varsıllarda fıstık içinin degörülmüşlüğü vardır… İçecekler mi? Oda ne… Kuyudan çekilen su, bazen çayiçilenler olurdu… Elbette karı ve donu görürdük… Antep in kurtuluşutörenlerine siyah önlük beyaz yaka ve annemizin ördüğü “yün kazak” siyahönlüğün altına giyer giderdik…Neden kar yağmıyor kirlenirim diye mi? Don olmuyor artık… Donugöremiyoruz…Yeni bir yıla girmişken, tüm insanlara sağlıklı, barış içinde mutlu biryaşam diler, arzuların gerçekleşeceği bir yıl olsun diliyorum… 2020 de okurkalın mutlu kalın…