Bu yazıyı depremin 9. günü yazıyorum. Bütün depremzede kardeşlerimiz gibi evlere giremiyoruz. Evin ne büyük nimet olduğunu anladık. Allah’a şükür büyük evimiz olan vatanımız var. Bu vatanda ve dünyanın dört bir yanında yaşayan kardeşlerimiz var. Maddi yaralar el birliğiyle sarılır inşallah.
Bu deprem hepimize bir gerçeği öğretmiş olmalı; bu dünya fanidir. Aklı olan, ebedi hayata çalışır, orası için yatırım yapar. Peki biz ne yaptık? Herkes kendini sorgulasın. İtiraf edelim, nefsimize zulmettik, o şehid ve gâzi ecdâdın emanetine sahip çıkamadık. Onlar, Allahu Teâlâ’yı, O’nun dinini, kitabını ve peygamberini çok seviyorlardı. İ'la-yı Kelimetullah için hayatlarını vermekten çekinmiyorlardı. Üç kıtada İslam’ı hâkim kıldılar. Sonradan ne mi oldu? Hepimiz biliyoruz, söylemeye dilimiz varmıyor, ancak bir gerçek; Allahu Teâlâ'nın bütün haram kıldıkları alenen işlenir oldu. Allah'ın hükümlerinin uygulanması unutuldu.
Bugün mübarek Miraç Kandili’ni ihya edeceğiz. Geliniz, şu mübarek vakitte tevbe edelim. Ümmet olarak yönümüzü Kur'an’a ve sünnet-i seniyyeye çevirelim.
Bizim deprem gecesi halimiz Yunus Aleyhisselam’ın haline benziyordu. Gece zifiri karanlık, yerler kar, yağmur yağıyor, hava müthiş soğuk, arz da devamlı titriyor. Bizi bu sıkıntıdan; hükmü, yere, göğe, bütün mevcudata geçen bir Zât-ı Zülcelâl’den başkası kurtaramazdı. Hz. Yunus Aleyhisselam bu sırrı kavradı, "Lâ ilâhe illa ente sübhaneke inni küntü minezzâlimin" dedi. Allahu Teâlâ da onu balığın karnından kurtardı. Samimi şekilde tevbe eden kavminin üzerinden de azabı kaldırdı.
İşte bizler de o şehit ve gâzilerin torunları olarak tevbe etmeliyiz. Biz günahkârız, onun için, geliniz, Rabbimizin sevgili kulu Veysel Karani'nın diliyle duâ edelim:
"Ya İlâhenâ! Rabbimiz Sensin! Çünkü biz abdiz. Nefsimizin terbiyesinden âciziz. Demek bizi terbiye eden Sensin!..
"Hem Sensin Hâlık! Çünkü biz mahlukuz, yapılıyoruz...
"Hem Rezzak Sensin! Çünkü biz rızka muhtacız; elimiz yetişmiyor. Demek bizi yapan ve rızkımızı veren Sensin...
"Hem Sensin Mâlik! Çünkü biz memluküz. Bizden başkası bizde tasarruf ediyor. Demek Mâlikimiz Sensin...
"Hem Sen Aziz'sin! İzzet ve azâmet sahibisin! Biz zilletimize bakıyoruz; üstümüzde bir izzet cilveleri var. Demek Senin izzetinin âyinesiyiz.
