Özlenen tablo bu ise güzel yerlere gelmedik…
Ama, uyuşturucu batağına saplanmış bir gençlik yarattık. Bu gençlik neden uyuşturucu batağına düştü diye, kendimizi sorgulamadık.
Ama; Gençlerimizi işsiz bıraktık, doğru dürüst eğitim verip geleceğe hazırlayamadık. Sorunları ile ilgilenmedik. Ve de; İlgilenmediniz…
Sonuç hüsran oldu. Kimi hırsız oldu-kimi arsız. İşsiz ve uyuşturucuya teslim olan genç neler yapmaz, bir düşünün?! Başta hırsızlık olmak üzere her türlü suça karışır…
Çünkü onların geleceği yoktur, gelecek kaygısı taşımazlar, günü anlık yaşarlar…
Benim, senin, onun, bunun malına zarar verirler, araba çalarlar, akü çalarlar, evlere girip her türlü eşyayı alırlar gidip yok pahasına satarlar. Bunun sonu yok. Onlar bağımlılıktan kurtulmadığı sürece hırsızlık ya da gasp yapmaya devam edecekler. İnsanların canını yakacaklar. Ocağını söndürecekler.
Peki bu nokta da devletin yetkili mercileri nerede?
Sahi onlar ne yapıyor, ya da görevlerini layıkı ile yapabiliyorlar mı? İki yıl önce bekçi falan dendi, bundan sonra evlerinizde rahatça uyuyabilirsiniz, bekçilerimiz gece vatandaşlarımızın güvenliğini sağlayacak dediler.
Tamam da ben kendi mahallemde bir tane düdük çalan bekçi görmedim, duymadım. Aksini iddia eden varsa beri gelsin…
Geçtiğimiz gün hırsız gelip oturduğumuz binanın önünden arabamızın aküsünü çaldı. Bunun hesabını kim verecek…? Kayıp bürosuna mı gitsek acaba?
