“Millî Görüş camiâsı” ile tanışıklığımızın üzerinden 50 yıl geçmiş. Dile kolay, tam yarım asır. İlk defa merhum Erbakan Hocamızın konferansını dinlemiştim. İlimlerin öncülüğünü yapmış olanların Müslüman âlimler olduğunu anlatıyor ve bunu belgeleriyle ispat ediyordu. İmam hatip okulunda okuyordum. Doğrusu bu ya, o konferanstan sonra daha dik yürümeye, ecdadımla bir kere daha iftihar etmeye başlamıştım. Konferansı âdeta ezberlemiştim, arkadaşlarıma anlatıyordum. Bu konferans daha sonra broşür olarak yayınlandı, ben de o broşürden alıp arkadaşlarıma hediye ettim. Bu konferansın üzerinden çok geçmeden Millî Selamet Partisi kuruldu, daha sonra Millî Gazete yayınlanmaya başladı. Dayımın oğlu Rauf Bey’le birlikte Millî Gazete’yi alıp okuyorduk.
1973 yılındaki milletvekili seçiminde dayım Mehmet Bozgeyik, MSP’den birinci sıra adayı gösterildi. Seçim çalışmalarına dayı beyin “başyardımcısı” olarak katıldım. Gaziantep’in bütün köylerini, ilçelerini birlikte harmanladık, bütün mahalle toplantılarına birlikte gittik. İşte o esnada bu camiânın insanlarını yakından tanıdım ve çok sevdim.
Bu camiânın mensuplarının temel özelliklerini şu şekilde sayabilirim: Bir defa samimi Müslümandır. Allahu Teâlâ’nın göndermiş olduğu dine bütün zerreleriyle inanmıştır. Din bozgunculuğundan ve bozgunculardan nefret ederler. (Bu bakımdan FETÖ yapılanmasından uzak durmuşlardır.) Ümmetin dertleriyle dertlenir. İslam birliği sevdalısıdır. Bu bakımdan bütün mü’minleri dost bilir. Bu camiânın insanı vatanperverdir. Şayet Kurtuluş Savaşı yıllarında yaşamış olsalardı hepsi cepheye koşar, küffarı yurdumuzdan kovmak için gayret gösterirdi.
Millî Görüş camiâsı mensubu, bu ülkenin maddeten ve mânen kalkınmasını, bu ülke insanının refah içerisinde olmasını, yüzünün gülmesini ister. Bu yalnızca sözde kalan bir arzu değil, icraata dökülmüş tarihî gerçektir. Erbakan Hocamızın liderliğini yaptığı partilerin yer aldığı hükümetlerdeki icraatlara bakınız; CHP-MSP koalisyon hükümetinde (26 Ocak 1974-17 Kasım 1974); AP-MSP- MHP-CGP’nin kurmuş olduğu I. Milliyetçi Cephe Hükümeti’nde (31 Mart 1975-21 Haziran 1977); AP-MSP-MHP’nin kurmuş olduğu II. Milliyetçi Cephe Hükümeti’nde (21 Temmuz 1977-5 Ocak 1978): DYP-RP koalisyonunda (28 Haziran 1996-30 Haziran 1997) yaptığı icraatlara bakınız: Onlarca fabrika kurmak, çalışanların ücretini artırmak, sanayiciye, esnafa, çiftçiye destek olmak, mazluma ümit olmak. Kurtuluş Savaşı’ndan sonra kahraman ordumuz Kıbrıs’ta muhteşem bir zafer kazanmış, oradaki kardeşlerimizin Rum caniler tarafından bütünüyle katledilmesini engellemiş.
Bazıları Erbakan Hocamızın ağır sanayi hamlesi, fabrika kurması ile de alay etmiş, ancak o yolundan dönmemiş, hükümetlerde yer alır almaz derhal kolları sıvayıp ülke ve millet menfaatine icraatlara girişmiştir. Başbakan olduğu hükümette D-8’in kurulmasını sağlamış. Böylece bütün o bölgelere emniyet ve huzur gelmiş. Daha pek çok hizmetleri sayabiliriz.
Başta da dediğim gibi, bu camiânın mensuplarını Allah için çok seviyorum. Onlara hakaret edenleri de defterden siliyorum (Sosyal medya hesabımdan çıkarıyorum. Öylelerinin gereği yok.) Bir de şuna inanıyorum; geçmişte örnekleri görüldüğü gibi bu camiânın müntesipleri ülke idaresinde görev alsalar, bu ülkenin ve bu halkın iyiliği için canla başla çalışırlar.
Bu camiânın siyasetteki âkil insanları ile yüz yüze görüşmedim, ancak telefonla muhabbet ettiklerimiz vardı. Rabbim rahmet eylesin, Fehim Adak, Süleyman Ârif Emre (Tevafuk etti İstanbul’da idim, cenaze namazına iştirak ettim), Ahmet Tekdal, Şevket Kazan, Oğuzhan Asiltürk beyler pek değerli simalardı. Rabbim hayırlı uzun ömürler versin, şu an hayatta olan Recai Kutan Beyefendi (beni bu muhterem simaya simâen çok benzetirler), Lütfi Doğan Hocam, Prof. Dr. Mustafa Kamalak Bey, Temel Karamollaoğlu Beyefendi ve diğer isimler bu ülke için emsalleri az bulunur değerlerdir.
Bütünüyle “yerli”, bu ülke ve bu halk için sadece ve sadece iyilik ve hayırlı hizmeti düşünen bu camia müntesipleri, bu vatanın mayasıdır. Allah onlardan razı olsun, emeklerini zayi etmesin.
