USD 0,0000
EUR 0,0000
USD/EUR 0,00
ALTIN 000,00
BİST 0.000

HAYDİ YARIŞA…

14-09-2019

Günlerce önce başladı yeni öğretim yılı hazırlıkları… Tatil rehavetinden kurtulup okula başlamak küçükler için olsa da, veliler için de bir başka heyecan özveri…

Elde avuçta ne varsa çocuklar için elbette… okullar ücretli devlet okulu olsa bile, okul aile birliğinin “zorunlu bağışlarını” karşılamak mecburiyetten…

Eğitim mi? Yoksa yarış mı?

Kılık kıyafet, çanta, servis ücretleri, defter kalem, günümüzün velisine sorsak, bir dokunsak neler anlatacaktır kim bilir… Elbette bu günleri yaşayanlar çok iyi bilirler… Bir dokunsak “bin ah işitiriz” biliyorum…

Yeniden paylaşayım geçmişteki bir yazımı… Gerçekten bazı yazıların “son kullanma tarihi” yoktur, yıllardır bu yazıyı okulların açıldığı günlerde tekrar etmişimdir… Bir iki değişiklik ile elbette… 

 “siyah önlük, beyaz yaka…” 

Yıllar yılları kovaladı durdu, bir önceki yılın yeni yılı yakaladığını, görmedik, duymadık ve asla duymayacağız… Yılların yılları kovalaması sonsuza dek sürüp gidecek… 
Anaokulu veya ana sınıfı diye bir şeylerin hayal edilemediği yıllarda Gaziantep’in sayılı ilkokullarından Dayı Ahmet Ağa İlkokuluna “beyaz yaka siyah önlükle” gidenlerden, binlerce çocuk arasında ben de vardım… Kara tahta ve beyaz tebeşir gibiydik hepimiz, kız çocuklarının kırmızı kurdelesi olmasa hepimizin “Beşiktaşlı” olması gerekirdi diye düşünüyorum şimdi… 

Tepesi silgili kurşun kalem kullananlar, “tahta çanta” dışındaki çantalarla okula gelenler o dönemin ve bizlerin tabiri ile “camekân” çocuklarıydı… Birinci sınıfta renkli kalemim olduğunu hiç anımsamıyorum ama daha sonraki sınıflarda “sıfır ve renkli” kalemimde olmamıştı, bir öndeki ağabey veya ablamızın, eski renkli kalemini ve kitaplarını kullanmak gibi mecburiyetlerimiz olağan şeylerdi… 

Beslenme çantası mı? Oda ne? Bir plastik bardağım olduğunda çok ama çok sevinmiştim, kat kat iç içe geçen renkli halkalardan oluşan bu cepte taşınan su bardağı bayram harçlığım ile sadece bana alınıp “tek benim” olunca okulun çeşmesine kısa boyumla uzanıp “avuçlarımla” su içmekten ve üzerimi ıslatmaktan kurtulmuştum… 
Günümüzde mi? 

Sabah gazetede elime bir liste verdiler… Dalgınlığımdan arkadaşımızın akşam eşi ile birlikte marketten alış veriş yaptığını düşünürken, çocuğunun anaokuluna başlayacağını, istenenler ve “alınacak adrese” yönlendirildiğini, çünkü listedeki malzemelerin markalarına varıncaya kadar yazıldığını gördüm ve işte kısaca; benim o yıllarıma bir kısa an gidip geldim… 

Listenin detaylarını bilmek istersiniz sanırım… 30 kalem çeşitli kırtasiye, toplamda 45 adet ve diğer giysiler ve ulaşım giderleri ile toplam tutarı 500 TL (2013-2014)… Yıl 2019 toplam ne oldu dersiniz? Ödeyenler bilir…
“pamuk eller cebe, haydi çocuklar okula…”

SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?