Kale altından dumanım çıkıyordu…
Farkında mısın acaba, çocuk…
Belki de öf ne kötü kokuyor diyordun derideki havcara…
Sende buralardansın, özün kokuyor özün…
Sen Şekeroğlundan! Kozluca,
Hoşgör, Çıksorut, Kepeneklimisin…
Maziyi unutup yüksek binalarda mı oturuyorsun…
İyi dinle beni, Çocuk…
Eskisi gibi kaldıramıyorum,
Belim çabuk bükülüyor…
Ben kopup buralardan,
Bir türlü oralara gelemiyorum…
Unuttun değil mi sende, geçmişi…
Şairin dediği gibi;
Kurtuluş savaşında direnmeseydi,
Antep evlerinde yaşayan anan…
Zerdali çekirdeğiyle beslenen,
Altı binden ziyade şehit, gazi, isimsiz kahraman
Bu toprağı sana emanet eden Atan…
İyi tanı unutma onları çocuk…
Geçmişi bugün kutluyorsan eğer,
Atana borçlusun…
Yoksa sen; anlatabildim mi?
Zor görürdün apartmanı ve bugünü çocuk…
