Önce Meryem Sûresi’nden 19, 27-28 ve 30-33. Âyetler:
“CEBRAİL, Allah’ın göndermesi üzerine insan şeklinde görünmüş ve ‘Ben ancak Rabbimin sana gönderdiği bir elçiyim , sana temiz bir oğlan bağışlamak için geldim’ demiş ve MERYEM’e gelip “ÜFLEYİNCE” Meryem gebe kalmış ve ÎSÂ’yı doğurmuştu.
Meryem, kucağındaki ÎSÂ ile kavmine geldiği zaman “Onlar, ‘Ey Meryem ! Sen şaşılacak bir şey yaptın. Ey Harun’un kızkardeşi ! Baban kötü bir kişi değildi, annen de iffetsiz değildi” dediler.
“Meryem, Onu gösterdi. Onlar; ‘BEŞİKTEKİ çocukla nasıl konuşabiliriz’ dediler. Çocuk, ‘Ben Allah’ın kuluyum. Bana KİTABI verdi ve beni PEYGAMBER yaptı. Nerede olursam olayım beni MÜBAREK kıldı ve sağ oldukça bana NAMAZI, ZEKÂTI ve anneme iyi davranmamı emretti … “ dedi.
Enbiya Sûresi 91.ve Tahrim Sûresi 12. âyette de, "Biz ona RUHUMUZDAN ÜFÜRDÜK" der ve ÎSÂ'nın bu şekilde yaratıldığından (toplam olarak 10 sûrenin 58 âyetinde Meryem’den ve ÎSÂ’dan) bahsedilir.
(Bir de ZEKERİYYA Peygamber vardır. Meryem, bu Zatın YEĞENİDİR. Zekeriyya, Beltül Makdis’in (Mescid-i Aksa) hizmetindedir. Meryem de bunun yanında büyümüştür. Meryem, İSA’yı doğurunca; bu ZEKERİYYA’nın, Onun IRZINA geçtiğini zanneden Yahûdiler, bu ZEKERİYYA’yı ırz düşmanı olarak öldürmüşlerdir)
Şimdi de Maide Sûresi 46 ve 47. Âyet:
“Meryem oğlu ÎSÂ’yı, ellerindeki TEVRAT’ı tasdik edici olarak peygamberlerin izlerince getirdik. Ona, içinde hidâyet bulunan, nur bulunan, ellerindeki TEVRAT’ı TASDİK eden, sakınanlara bir hidâyet ve mev’ize olan İNCİL’i verdik. (47) Ehl-i İNCİL, Allah’ın İncil’de inzâl ettiği ile hükmetsin. Her kim Allah’ın inzâl ettiği ile hükmetmezse işte fâsıklar onlardır.”
(Hidâyet = Hakk yoluna, doğru yola yöneltme. Mev’ize = Öğüt, nasihat. Fâsık = Günahkâr)
Kur'an'ın hiç bir yerinde Tevrat, Zebur ve İncil'in değiştirildiğine dair hiç bir ifade veya ibare yoktur. Tam aksine, mevcut şeklini DESTEKLEYEN veya TASDİK eden ifadeler vardır ve hepsinden de ÖVEREK bahsedilir.
Bilindiği üzere TEVRAT, yüzlerce sene boyunca yavaş yavaş yazılmış olan YAHÛDİ toplumunun tarih, coğrafya, örf ve âdet, ahlâki kurallarının yazıldığı 1600 sayfalık TEK bir kitaptır ve Allah'ın sözleriyle pek de bir ilgisi yoktur.
İNCİL ise 4 tanedir.
Tevrat ve İncil, KUTSAL KİTAP diye bir arada satılır. (Ayrı ayrı da satılır. Ama Kutsal Kitap denirse hepsi bir arada bulunur)
Bu Kutsal Kitap’taki AHD-i ATİK (Eski Anlaşma) TEVRAT ve ZEBUR’dur. ZEBUR denilen kitap da DAVUD'a indiği söylenen şiirler şeklinde YAHÛDİLERE hitap eden ÖVGÜLER kitabıdır.
İNCİL de, AHD-i CEDİD’dir (Yeni Anlaşmadır)
İNCİL, (son zamanlarda ortaya çıktığı iddia edilen BARNABAS İncil’i hariç) 4 tanedir:
MATTA, MARKOS, LUKA, YUHANNA.
Bu İnciller, İSA’nın ölümünden sonra (Havârilerinden, yani yardımcılarından olan Matta ve Yuhanna ile İsa’yı hiç görmeden O’nun Papazlarının arkadaşı olan Markos ve Luka tarafından 60-110 yılları arasında yavaş yavaş) yazılan ve kendi adlarıyla anılan, ÎSÂ’nın hayatını ve Dini kaide ve usüllerini anlatan 4 ayrı Kitap’tır.
(Bir ara, moda olmuş gibi, o kadar çok İncil yazılmıştır ki sayıları 400’ü aşmıştır. Bunun üzerine 400’üncü yılda İznik’de toplanan KONSÜL, ilk yazılan bu 4 tanesini kabul etmiş, diğerlerini YAKTIRMIŞTIR.)
TEVRAT, son şeklini aldığı tarihten itibaren tahminen 1000 sene, İNCİL de yaklaşık olarak 550 sene evvelinden beri elden ele dolaşıyor ve YAHÛDİLER ile HIRİSTİYANLARIN Dinî hayatlarını tanzim ediyordu.
Yani TEVRAT ve İNCİL bugünkü mevcut halleriyle KUR’AN’dan çoookkk önceleri vardı.
Bu açıklamaya göre şu durum ortaya çıkmakta ve kesinleşmektedir:
İSÂ, DOĞDUĞU gün PEYGAMBER olarak doğmuş ve kendisine KİTAP verilmiş ve öldükten sonra, dünyayı KURTARMA işiyle bile O görevlendirilmiştir.
Âli İmrân Sûresi 45. âyette, İSA'dan MESİH olarak da bahsedilir. Yani, MESİH olması itibariyle, dünyanın kötülüklere bulandığı zamanda gelip, Deccal'i öldürüp dünyayı temizleyecek KURTARICI olduğu kabul edilir.
MUHAMMED’de bile bu özellikler yoktur ki, Muhammed 40 yaşında Peygamber olmuştur ve MESİHLİK de kendisine verilmemiştir.
Yalnız, aklımda kaldığı kadarıyla İncil’de NAMAZ ve ZEKÂT da yoktur. Ama görüyorsunuz ya, Kur’an’daki âyette İSÂ’ya verildiği söylenen İNCİL'de NAMAZ ve ZEKÂT verildiği de söylenmiştir ?
İSÂ’ya verilen Kitap’ta ŞARAP vardır ve KUTSALDIR; Kur’an’da ise GÜNAH ve yasaktır.
Şimdi soruyorum:
Henüz yeni doğmuş ve hemen KONUŞMAYA başlamış bir BEBEK olan ÎSÂ’ya İNCİL verilmişse, o nerede ?
Öyle bir İNCİL var ise, sonradan yazılan İNCİL’ler neyin nesi ?
Kur’an’ın TASDİK ve kabul ettiği İNCİL hangisi ?
Kur’an, elimizdeki İNCİL’i kabul ve tasdik ettiğine göre buradaki ŞARAP da Kur’an tarafından kabul edilmiş olmuyor mu ?
Kur’an’ın kabul ettiği İNCİL’in neresinde NAMAZ ile ZEKÂT var ?
Bu varsa, Hıristiyanlar niçin NAMAZ kılmıyor ve ZEKÂT vermiyor ?
ÎSÂ’nın ÖLDÜĞÜNÜ söyleyenlere cevab olarak Nisâ Sûresi 158 ve 159. âyetinde, “Hayır, Allah, onu (ÎSÂ’yı) kendisine yükseltti. Andolsun, Kitâb ehlinden ölmeden evvel İSÂ'ya iman etmeyecek hiçbir kimse yoktur" denmektedir.
Buna göre, Müslümanlar da ÎSÂ’ya mı ÎMÂN edecektir, yani O’na mı İNANMIŞ olacaktır ?
ÎSÂ’ya îmân etmeden (inanmadan) ölen Müslüman veya başka dinlerden olanların hâli ne olacaktır ?
Yani ÎSÂ, MUHAMMED’den öncelikli midir veya O’ndan daha mı ÖNEMLİDİR?
Ve de Hâl böyleyken İSA'dan niçün GICIK kapılır da, 25 Aralık'daki DOĞUM günü kutlamaları, “NOEL kutlaması” diyerek LANETLENİR ?
Aklı eren MÜSLÜMANLARI, (kes-kopyala-yapıştır usulüyle sayfalar dolusu değil de), az ve öz, makul ve mantıklı, anlaşılır şekilde cevab vermeye davet ediyorum.
