Coronavirüs denen gizli düşman sağcı, solcu, kürt, türk, alevi, sünni ve renk ayrımı yapmıyor. Bu günlerde birbirimize iyi davranalım. Yorumlarımızı nezaket çerçevesinde yapalım. Kalp kırmayalım. Her zaman bir selam yeri bırakalım.
Bugünlerde birbirimizin cenaze törenlerine bile katılamıyoruz. Sadece telefonla taziye dileklerinde bulunuyoruz. Bu yeterli mi? Tabii ki yeterli değil. Biz o yakınımızın boynuna sarılıp ağlayarak onun acısını paylaşmalıydık. Ama yapamıyoruz. Cenazesine bile sarılamıyoruz. Evladımızı bir yere yolcu ederken ona sarılıp öpemiyoruz. Çok zor günler yaşıyoruz.
Biz ne yaptık ki, Allah bunu bizlere layık gördü diye bir iç muhasebe yapmalıyız. Allah kimsenin milliyetine, rengine, mezhebine ve servetine bakmıyor. Kim ona yakınsa, ona önem veriyor. Ve şöyle buyuruyor: "eğer sizin duanız olmasa, Allah size ne diye değer versin ki?" (furkan. 77.) Yani Allah diyor ki sen beni tanımıyorsan ben de seni hiç tanımıyorum. Dua yaradana bir dilekçedir. Bu günlerde çok dilekçe gönderelim. Allah milletimizi, devletimizi ve bütün insanları bu corona virüsünden korusun.
